احراز هویت بایومتریک، احراز هویت با دقت بانکی برای پلتفرم‌های رمزارزی

شرکت‌ها یا نهادهای مالی که با کاربرانشان مراودات مالی دو سویه دارند، چگونه آن‌ها را شناسایی می‌کنند؟ مراحل احراز هویت در این نهادها به چه صورت است و صرافی‌های رمزارز به عنوان یکی از بازیگران بازار سرمایه از چه ابزارهایی برای برای کاهش مخاطرات مالی و ریسک‌های اعتباری بهره می‌برند؟ 

پاسخ به این پرسش‌ها برای کاهش ریسک‌های مرتبط با پولشویی و جرایم غیرقانونی از اهمیت فراوانی برخوردار است. به خصوص آنکه در سال 2022 میلادی حجم مبادلات غیرقانونی در بازار رمزارز برای دومین سال متوالی افزایش یافت و به بیش از 20 میلیارد دلار رسید.

تا مدت‌ها پیش به‌کارگیری رمز عبور و PINهای اختصاصی، از مهمترین روش‌های احراز هویت به شمار می‌رفتند اما با گذشت زمان نتوانستند متناسب با چالش‌های پیش آمده در بازار رمزارز، برای آن امنیت ایجاد کنند. به همین دلیل در چند سال اخیر استفاده از روش‌های بایومتریک برای احراز هویت بهتر و پیشرفته‌تر کاربران در دستور کار تسهیل‌گران این بازار قرار گرفت و توانست یکی از موانع مهم در توسعه این بازار شامل آسیب‌پذیری معاملات آنلاین و احتمال وقوع معاملات غیرقانونی را کاهش دهد و گام موثری برای بالا بردن ضریب امنیت تراکنش‌ها و حفاظت از دارایی‌های دیجیتال به‌شمار آید. 

احراز هویت بایومتریک می‌تواند روش‌های پرمخاطره‌ای همچون فراموشی کد ورود و PIN  را کنار زده و شناسایی کاربر را راحت‌تر کند. 

احراز هویت بایومتریک؛ یکپارچه و امن

توسعه بازار رمزارز در یک دهه اخیر غیرقابل انکار است؛ این مهم را نه تنها از مقایسه حجم معاملات که از تعداد فعالان و مبادله‌گران در این بازار نیز می‌توان درک کرد؛ 425 میلیون نفر تا پایان 2022 به بازار رمزارز وارد شدند که نسبت به سال 2021 افزایشی حدود 39 درصدی داشته است. 

اگرچه بازار ارزهای دیجیتال افت و خیزهای ناگهانی و ریز و درشتی را تجربه کرده اما هنوز هم به عنوان مامنی مهم برای سرمایه‌گذاری شناخته می‌شود. در کنار مزیت‌هایی همچون تنوع‌پذیری دارایی‌ها، ریسک‌های ناشی از فعالیت در آن نیز روند هشدار آمیزی به خود گرفته؛ در سال 2019 هکرها توانستند پس از دریافت دسترسی به کیف‌های پول الکترونیک کاربران، 196 میلیون دلار تنها از یک صرافی رمزارز کلاهبرداری کنند. البته مخاطره در این بازار محدود به دسترسی به کیف پول نمی‌شود بلکه انتشار داده‌ها و اطلاعات مالی کاربران نیز از دیگر مواردی است که ریسک‌های اعتباری را نیز افزایش می‌دهد؛  در سال گذشته میلادی حدود 3.9 میلیارد دلار از طریق تقلب و فروش اطلاعات کاربران از دست رفت. 

علیرغم هشدارهای امنیتی کشورها و نهادهای متولی، نقض داده و تقلب همچنان در این بازار قربانی می‌گیرد. بنابراین شرکت‌ها تلاش کردند با به‌کارگیری به‌روزترین روش در این بازار مخاطرات را نیز تا حد زیادی کاهش دهند. احراز هویت بایومتریک یکی از آن روش‌هاست . ت

احراز هویت بایومتریک به استفاده از روش‌هایی به منظور شناسایی و تطبیق ویژگی‌های فیزیولوژی و رفتاری افراد مانند چهره، اثر انگشت، عنبیه، هندسه دست، نحوه ادای کلمات و حتی ریتم ضربان قلب اشاره دارد. 

در سال‌های اخیر به دلیل شیوع کرونا و ضرورت بهره‌مندی از راهکارهای به منظور احراز هویت امن نه تنها در بازار رمزارز که برای هر کسب و کاری که نیاز به تایید هویت کاربران خود دارد، احساس شد. از این رو روش‌های احراز هویت بایومتریک بیش از گذشته در دسترس شرکت‌ها و نهادها قرار گرفت. 

خروجی بهره‌مندی از این روش‌ها نیز علاوه بر سهولت در شناسایی کاربران، ارتقای امنیت مبادلات مالی نیز بود. در چنین شرایطی کاربران بدون به خاطر سپردن رمز عبور و بدون نیاز به OTP می‌توانند فعالیت‌های مالی خود را انجام دهند. 

البته نباید از این نکته غافل شد که روند رو به رشد بازار ارزهای دیجیتال و تبدیل شدنش به قطبی برای سرمایه‌گذاری نیز در استفاده از روش‌های نوین احراز هویت بی‌تاثیر نبود؛ پلتفرم‌های رمزارز تا زمانی می‌توانند سرمایه‌داران را به خود جذب کنند که اعتماد و اطمینان را در آن‌ها بوجود آورده و راستی‌آزمایی هویتی کاربران‌شان با آنچه که در بانک‌ها وجود دارد، یکسان باشد.

اهمیت احراز هویت بایومتریک در چیست؟

شرکت‌های فعال در بازار رمزارز در مواجهه با استفاده یا عدم استفاده از احراز هویت بایومتریک می‌بایست به دو سوال کلی پاسخ دهند؛ ابتدا اینکه تا چه میزان می‌توانند در برابر مخاطرات مالی و ریسک‌های اعتباری ناخواسته مصون بمانند؟ و تجربه کاربری برایشان از چه سطحی از اهمیت برخوردار است؟

استفاده از روش‌های احراز هویت بایومتریک (در برخی موارد به آن احراز هویت بیومتریک نیز گفته می‎شود) این امکان را به شرکت‌های رمزارزی می‌دهد که بدون طی کردن فرآیندهای سنتی شناخت کاربران (که احتمالا اصطکاک‌ بسیاری برایشان ایجاد می‌کند)، آن‌ها را بشناسند و نسبت به این «شناخت» مطمئن باشند. 

با روش‌های بایومتریک، هویت کاربران بلافاصله و حداکثر طی چند دقیقه به تایید می‌رسد. چرا که استفاده‎کنندگان از آن تنها با یک رابط برنامه‎نویسی API به بانک‌های اطلاعاتی دولتی، لیست‌های نظارتی و حتی فهرست اسامی تحریم‌شده دسترسی پیدا کرده و اطلاعات هویتی مانند چهره فرد را با آن‌ها تطبیق می‌دهند.  از این رو علاوه بر تایید هویت در زمان کمتر، تجربه کاربری بهتری را نیز برای کاربرانشان رقم می‌زنند. چرا که کاربر با ابزارهای کمتری مانند دوربین یا صفحه گوشی همراه خود می‌تواند احراز هویت را انجام داده و فعالیت اقتصادی خود را آغاز کند. 

انواع احراز هویت بایومتریک 

به صورت کلی دو نوع اصلی سیستم احراز هویت بایومتریک در جهان وجود دارد؛ متمرکز و غیرمتمرکز. 

در سیستم متمرکز داده‌های افراد که از طریق بایومتریک به دست آمده در پایگاه داده ذخیره شده و برای بررسی صحت و سقم، با بانک اطلاعاتی مقایسه می‌شوند. 

در سیستم احراز هویت غیرمتمرکز، سیستم داده‌های مربوط به کاربران خود را ذخیره کرده و زمانی که افراد تلاش می‌کنند هویت خود را احراز کنند، داده‌ها را با آنچه که پیشتر ذخیره کرده، مقایسه کرده و تطبیق می‌دهد. 

پرکاربردترین روش‌های احراز هویت بایومتریک عبارتند از:

اثر انگشت؛ مهمترین و قدیمی‌ترین روش احراز هویت افراد است که تقریبا از گیت‌های ورودی فرودگاه تا محل کار کاربرد دارد. 

هندسه عنبیه چشم؛ استفاده از روش اسکن عنبیه طی سال‌های اخیر افزایش فراوانی داشته که مهمترین دلیل آن، عدم توانایی در فریب اسنکرهاست؛ در واقع این دستگاه‌ها با تصویربرداری بخش‌های رنگی چشم و مقایسه با بانک اطلاعاتی، هویت فرد را تایید می‌کنند. 

تشخیص چهره: نمونه دیگری از احراز هویت بایومتریک است که در بازارهای مالی و سرمایه، بانک‌ها و به صورت کلی هر شرکتی که در آن احراز هویت پیش از آغاز فعالیت‌های اقتصادی ضروریست، به‌کار گرفته می‌شود. 

تشخیص صدا: با این روش، صدای فرد از روی الگوریتم‌ها و داده‌های از پیش داده شده، صحت‌سنجی و تایید می‌شود. 

هندسه دست: شکل تکامل یافته‌تر احراز هویت از روی اثر انگشت است که در آن تمام انگشتان یک دست و هندسه‌ای که میان آن‌ها وجود دارد، به عنوان روشی برای تایید هویت فرد به کار می‌رود. 

آینده بایومتریک در صنعت رمزارز

مهمترین دلیل توسعه و گسترش احراز هویت بایومتریک در جهان، نیاز به روشی برای شناخت هویت کاربران در کوتاه‌ترین و سریع‌ترین زمان ممکن بود. 

آینده احراز هویت بایومتریک در جهان، وابستگی زیادی به پیشرفت تکنولوژی در دسترس بشر دارد؛ اما پیش‌بینی می‌شود آن روزی که هویت افراد به‌واسطه مدل راه رفتن یا نحوه ادای کلمات، احراز شود، دور نخواهد بود. چرا که رغبت برای سرمایه‌گذاری در این بازار افزایش یافته و پذیرش رمزارزها به عنوان یکی از روش‌های پرداخت توسط برخی کشورها و شرکت‌ها صورت گرفته است. بنابراین استفاده از رویکردهای اعتبارسنجی که بتواند امنیت تراکنش‌ها را تامین و از یک سو نگرانی دولت‌ها در خصوص افزایش ریسک‌های اعتباری و پولشویی را نیز کاهش دهد، به عنوان اولویت قرار خواهد گرفت.

اگرچه روش‌های کنونی شناسایی افراد، تطبیق چهره و شناخت به‌واسطه روش‌های مرسوم و معلوم است، اما نباید از این نکته غافل شد که «راه و رسم» شناسایی نیز می‌تواند با پیشرفت تکنولوژی تغییر کند.

نقش جیبیت برای افزایش امنیت صنعت رمزارز

جیبیت با ارائه سرویس احراز هویت بایومتریک نه تنها به شرکت‌های فعال در صنعت رمزارز که به کارگزاری‌های بازار سرمایه و صندوق‌های سبدگردانی کمک می‌کند که هویت کاربران خود را در کوتاه‌ترین زمان و با مطمئن‌ترین روش ممکن، شناسایی کنند. 

جیبیت با دارا بودن سرویس‌های استعلام بانکی، هویتی و خدماتی در کنار سرویس احراز هویت بایومتریک به یکی از کامل‌ترین ارائه‌دهندگان سرویس‌های صحت‌سنجی اطلاعات بانکی و داده‌های هویتی افراد تبدیل شده است. 

احراز هویت بایومتریک از جمله پیشرفته‌ترین سرویس‌های احراز هویتی در جیبیت است که با داشتن قابلیت‌هایی همچون تطبیق چهره، بررسی زنده بودن تصویر، تبدیل صوت به متن و بررسی اسناد تقریبا تمام نیاز کسب و کارها را در حوزه‌هایی که نیاز به احراز هویت کاربران دارد، پوشش می‌دهد. با مراچعه به مطلب « سرویس احراز هویت بایومتریک جیبیت چگونه کار می‌کند؟» می‌توانید از چگونگی کارکرد آن اطلاع کسب کنید. 

استفاده‌کنندگان از امکان تطبیق چهره، با دریافت تصویر کاربر توسط دوربین گوشی او و مقایسه با داده‌های ثبت احوال، صحت تصویر دریافتی را تایید یا رد می‌کنند. 

بررسی زنده بودن تصویر کاربر با دقت 99 % از دیگر خدمات سرویس احراز هویت بایومتریک است که در برابر انواع Attackها از جمله Print Attack, Display Attack و Mask Attack مقاومت بسیار بالایی دارد. از سوی دیگر سرویس احراز هویت بایومتریک می‌تواند با دریافت نمونه‌‎ای از یک سند، معادل‌های تصویری دیگر آن‌ را شناسایی کرده و در صورت مغایرت در اسناد بارگذاری شده، به کاربر هشدار دهد.

قابلیت تبدیل صوت به متن یا Automatic Speech Recognition سرویس احراز هویت بایومتریک در خدمات ثبت‌نامی و به‌خصوص در مرحله اقرار هویت مورد استفاده قرار می‌گیرد. بدین ترتیب بدون نیاز به بارگذاری اصل متن و یا اسناد هویتی و تنها با روخوانی از آن‎‌ها، فرآیند صحت‌سنجی انجام می‌شود.