. زمان مطالعه: حدود 17 دقیقه

مقررات eIDAS چیست و چگونه کیف هویت دیجیتال را می‌سازد؟ 

مقررات eIDAS چارچوب قانونی اتحادیه اروپا برای شناسایی الکترونیکی و خدمات اعتماد دیجیتال است که کیف هویت دیجیتال را می‌سازد. این مقررات سطحی یکپارچه از امنیت و پذیرش حقوقی را در فضای دیجیتال اروپا فراهم کرده است. با تعریف انواع امضای الکترونیکی و معرفی ساختارهای فنی برای اعتمادسازی، eIDAS نقش کلیدی در احراز هویت مشتریان، کاهش هزینه‌های KYC و همین‌طور تسهیل فعالیت کسب‌وکارها در سطح فرامرزی ایفا می‌کند.

این ادامه، با نگاهی تحلیلی، ساختار مقررات eIDAS، مزیت‌ها، چالش‌ها، تجربه‌های جهانی و مسیر پیش‌روی ایران را برای فعالان فین‌تک و رگولاتورها بررسی می‌کنیم. این مطلب مقدمه‌ای بر احراز هویت دیجیتال و امضای الکترونیکی برای مدیران کسب‌وکار و فین‌تک‌ها براساس استانداردهای بین‌المللی و اتحادیه اروپا در ۲۰۲۵ است.

مقررات eIDAS چیست و چطور به eIDAS 2.0 رسیده‌ایم؟

مقررات eIDAS (مخفف Electronic Identification, Authentication and Trust Services) با هدف ایجاد اعتماد در تعاملات دیجیتال و به‌رسمیت‌شناسی متقابل هویت‌های الکترونیکی در اتحادیه اروپا تصویب شد. این چارچوب قانونی از سال ۲۰۱۴ آغاز شد و اتحادیه اروپا آن را با هدف جایگزینی دستورعمل امضای الکترونیکی ۱۹۹۹ تدوین کرد. اجرای عملی آن از سال ۲۰۱۶ آغاز شد و به تمامی کشورهای عضو اتحادیه تعمیم یافت. 

نسخه جدید این مقررات، با عنوان eIDAS 2.0، کیف هویت دیجیتال اروپایی را معرفی کرده است که تا سال ۲۰۲۶ باید در تمامی کشورهای عضو پیاده‌سازی شود. این کیف به کاربران اجازه می‌دهد مدارک رسمی، گواهی‌نامه‌ها و اطلاعات شخصی را به‌صورت امن و قابل‌کنترل ذخیره و ارائه کنند. 

ضرورت مقررات eIDAS و کیف هویت دیجیتال از آنجاست که در عصر تحول دیجیتال، وجود یک هویت قابل اعتماد و استاندارد، برای رشد تجارت الکترونیکی، خدمات دولتی آنلاین و بانکداری دیجیتال حیاتی است.

اصول حقوقی و فنی eIDAS

eIDAS سه سطح از امضای الکترونیکی را تعریف می‌کند: امضای ساده (SES)، امضای پیشرفته (AES) و امضای واجد شرایط (QES). هر یک از این سطوح ویژگی‌های خود را دارند:

  • امضای ساده هر گونه علامت یا داده‌ای را شامل است که به‌صورت دیجیتال به سندی پیوست می‌شود، اما سطح اثبات و امنیت آن پایین‌تر است.
  • امضای پیشرفته شرایط خاصی دارد، ازجمله قابلیت شناسایی امضاکننده و شناسایی تغییرات پس از امضا.
  • امضای واجد شرایط بالاترین سطح را دارد و فقط ارائه‌کنندگان خدمات اعتماد واجد شرایط آن را صادر می‌کنند. این نوع امضا در تمامی کشورهای عضو از نظر قانونی معادل امضای دستی است. 

علاوه بر امضا، eIDAS خدمات دیگری مانند مهر الکترونیکی، مهر زمان، تحویل ثبت‌شده الکترونیکی و گواهی وب‌سایت را شامل می‌شود. همه این خدمات را فقط ارائه‌کنندگانی مجاز صادر می‌کنند که در فهرست اعتماد رسمی اتحادیه ثبت شده‌اند. 

این جدول خدماتی که در دل eIDSAS قرار می‌گیرند تشریح می‌کند:

نوع خدمتتعریف و ویژگی‌هاصادرکننده مجازوضعیت حقوقی
امضای ساده (SES)هر گونه علامت یا داده‌ای که به‌صورت دیجیتال به سند پیوست می‌شود؛ پایین‌ترین سطح اثبات و امنیت را دارد.هر کاربر (بدون الزام به گواهی خاص)معتبر است، اما در صورت بروز اختلاف نیاز به اثبات دارد.
امضای پیشرفته (AES)قابلیت شناسایی امضاکننده، اطمینان از کنترل منحصربه‌فرد، و تشخیص تغییرات سند پس از امضا.معمولاً ازسوی سرویس‌های امضای دیجیتال با گواهیاز نظر قانونی پذیرفته، اما معادل امضای دستی نیست.
امضای واجد شرایط (QES)بالاترین سطح امنیت؛ ایجادشده با گواهی واجد شرایط و ابزار امن امضا؛ معادل کامل امضای دستی در حقوق اتحادیه.فقط ازسوی QTSPهای ثبت‌شده (Qualified Trust Service Provider یا ارائه‌کننده خدمات اعتماد واجد شرایط) در فهرست اعتماد اتحادیهمعادل امضای دست‌نویس و الزام‌آور در کل اتحادیه اروپا.
مهر الکترونیکی سازمانیمعادل امضای سازمانی برای تأیید اصالت اسناد صادرشده ازسوی نهادها.QTSP ثبت‌شده در اتحادیه اروپاپذیرفته‌شده به‌عنوان اثبات رسمی صدور ازسوی سازمان.
مهر زمان (Timestamp)ثبت زمان دقیق ایجاد یا ارسال سند به‌صورت دیجیتال با امکان اثبات در آینده.QTSP معتبرمعتبر در دعاوی حقوقی و تطابق زمانی.
تحویل ثبت‌شده الکترونیکیسرویس ارسال امن و ثبت‌شده سند دیجیتال با اثبات زمان و دریافت آن.QTSP دارای مجوزقابل‌استناد در معاملات رسمی و قضایی.
گواهی وب‌سایت (QWAC)گواهی شناسایی امن وب‌سایت؛ نشان می‌دهد که مالک دامنه توسط یک مرجع معتبر تأیید شده است.QTSP موردتأیید اتحادیه اروپاالزامی برای بانکداری باز تحت PSD2.

ساختار فنی eIDAS مبتنی بر استانداردهای بین‌المللی، مانند ETSI (European Telecommunications Standards Institute یا مؤسسه استانداردهای مخابراتی اروپا)، است و امکان یکپارچگی با زیرساخت‌های بانکی، دولتی و تجاری را فراهم می‌کند.

eIDAS و فرایند KYC الکترونیک و دیجیتال

یکی از مهم‌ترین کاربردهای eIDAS در صنعت مالی تسهیل فرایند احراز هویت مشتری (KYC) است. این مقررات، با ارائه استانداردهای قابل‌اعتماد برای شناسایی دیجیتال، امکان بررسی هویت افراد را بدون مراجعه حضوری فراهم می‌کند. ازطریق استفاده از امضای واجد شرایط یا eID (Electronic Identification) ملی تأییدشده، بانک‌ها و فین‌تک‌ها می‌توانند با اطمینان بالاتر مشتریان جدید را به‌صورت آنلاین شناسایی و جذب کنند. این موضوع، نه‌فقط زمان و هزینه را کاهش می‌دهد، تجربه کاربری بهتری نیز ایجاد می‌کند. 

eIDAS همچنین قابلیت اتصال به مقررات PSD2 برای احراز هویت قوی (SCA یا Strong Customer Authentication) را فراهم کرده و همین‌طور با مقررات GDPR در حوزه حفظ حریم خصوصی کاربران هم‌خوان است؛ درنتیجه، کسب‌وکارهایی که راهکارهای منطبق با eIDAS را پیاده می‌کنند، هم از نظر فنی و هم از منظر حقوقی، در سطح بالاتری از انطباق قرار دارند.

مزیت‌های تجاری eIDAS برای فین‌تک‌ها و کسب‌وکارها

eIDAS مزیت‌های متعددی برای کسب‌وکارها، به‌ویژه شرکت‌های فعال در حوزه خدمات مالی و بانکی، دارد. ازجمله مزیت‌های تجاری eIDAS می‌توان به این موارد اشاره کرد:

  • امکان آن‌بوردینگ سریع و کم‌هزینه مشتریان: مشتریان می‌توانند با استفاده از eID معتبر خود، در کمترین زمان ممکن، مرحله‌های ثبت‌نام و احراز هویت را طی کنند. 
  • امکان عقد قراردادهای معتبر قانونی به‌صورت کاملاً دیجیتال: با استفاده از امضای واجد شرایط امکان بستن قراردادهای معتبر قانونی به‌صورت کاملاً دیجیتال و درنتیجه، حذف فرایندهای سنتی به‌راحتی فراهم است.
  •  کاهش خطر تقلب و جعل: این چارچوب خطر تقلب و جعل را به‌شدت کاهش می‌دهد و امنیت اسناد و تعاملات دیجیتال را افزایش می‌دهد. 

شرکت‌هایی که بر بستر eIDAS فعالیت می‌کنند، می‌توانند بازار خود را به کشورهای مختلف اروپا گسترش دهند، بدون آنکه نیاز به پیاده‌سازی ساختارهای محلی متعدد داشته باشند. این موضوع، به‌ویژه برای فین‌تک‌ها و استارتاپ‌هایی که به دنبال مقیاس‌پذیری هستند مزیت رقابتی کلیدی‌ای محسوب می‌شود.

مطالعات موردی پیشرو در اروپا

تجربه کشورهای اروپایی در پیاده‌سازی eIDAS نشان‌دهنده اثرگذاری این چارچوب در دنیای واقعی است. ازجمله تجربه‌های پیشرو در اروپا می‌توان به این موارد اشاره کرد:

  • استونی: در استونی که یکی از پیشروترین کشورها در دولت دیجیتال محسوب می‌شود بیش از ۹۸ درصد شهروندان از کارت هوشمند ملی خود برای امضای اسناد، رأی‌گیری، دریافت نسخه پزشکی و استفاده از خدمات دولتی استفاده می‌کنند. 
  • بلژیک: این کشور با راه‌اندازی اپلیکیشن itsme توانسته است هویت دیجیتال را برای بیش از ۸۰ درصد جمعیت فعال کشور در دسترس قرار دهد. 
  • ایتالیا: در این کشور سیستم SPID (Sistema Pubblico di Identità Digitale) یا سیستم عمومی هویت دیجیتال به‌عنوان هویت دیجیتال سراسری استفاده شده است و شرکت‌های بین‌المللی مانند Signicat این سامانه را در پلتفرم خود ادغام کرده‌اند.

این نمونه‌ها نشان می‌دهند که اجرای موفق eIDAS، نه‌تنها از منظر فنی ممکن است، با حمایت قانونی و همکاری میان دولت، بانک‌ها و کسب‌وکارها، می‌تواند به پذیرش عمومی نیز بینجامد.

روندهای سال ۲۰۲۵ در احراز هویت و امضای دیجیتال

در سال ۲۰۲۵، روندهای جهانی در حوزه هویت دیجیتال بر سه محور اصلی تمرکز می‌کنند: 

  • کیف هویت دیجیتال
  • هویت غیرمتمرکز
  • امنیت دربرابر تهدیدات نوظهور

کیف دیجیتال به کاربران امکان می‌دهد که مدارک رسمی، کارت‌های شناسایی و اطلاعات مالی خود را در یک اپلیکیشن امن نگهداری کنند. استانداردهای جدیدی مانند W3C Verifiable Credentials و Decentralized Identifiers در حال تبدیل‌شدن به مدل‌های اصلی هستند. این فناوری‌ها به افراد کنترل کامل بر داده‌های هویتی خود می‌دهند. 

همچنین تهدیداتی مانند دیپ‌فیک، جعل و حملات هوش مصنوعی به این انجامیده است که شرکت‌ها به‌سمت راهکارهای احراز هویت چندعاملی و احراز هویت بایومتریک گرایش پیدا کنند. آینده احراز هویت دیجیتال ترکیبی از اعتماد قانونی، کنترل کاربر و امنیت فناورانه است.

وضعیت ایران و امکان‌سنجی طراحی استاندارد مشابه

ایران، از نظر قانونی، با تصویب قانون تجارت الکترونیکی در سال ۱۳۸۲ امضای دیجیتال را به رسمیت شناخته است؛ همچنین زیرساخت کلید عمومی ملی (PKI) و مرکز ریشه گواهی ایجاد شده‌اند؛ بااین‌حال استفاده عمومی از امضای دیجیتال هنوز فراگیر نشده و کاربرد آن به برخی سامانه‌های خاص محدود است. 

همچنین در حوزه بانکی، دستورعمل احراز هویت غیرحضوری بانک مرکزی گامی مهم در جهت دیجیتالی‌سازی فرایند KYC بوده است. 

با توجه به تجربه eIDAS، ایران می‌تواند با تدوین یک چارچوب جامع برای شناسایی الکترونیکی و خدمات اعتماد، مانند «مقررات اعتماد دیجیتال ملی»، مسیر تحول دیجیتال خود را تسریع کند. این چارچوب باید مبتنی بر استانداردهای بین‌المللی باشد و قابلیت تعامل‌پذیری با سیستم‌های خارجی را نیز در آینده در نظر بگیرد.

چک‌لیست پیاده‌سازی برای رگولاتورها و کسب‌وکارها

برای بهره‌گیری مؤثر از چارچوبی مشابه eIDAS مجموعه‌ای از الزامات حقوقی، فنی و اجرایی باید رعایت شود. چک‌لیست اولیه پیاده‌سازی eIDAS برای رگولاتورها و کسب‌وکارها را می‌توان این موارد دانست:

  • باید سطوح مختلف اطمینان امضای دیجیتال تعریف و استانداردسازی شود. 
  • ایجاد فهرست رسمی از ارائه‌کنندگان خدمات اعتماد و الزامات صدور گواهی ضروری است.
  • باید امکان اتصال زیرساخت‌ها با سامانه‌های خدمات مالی، دولتی و احراز هویت فراهم شود. 
  • آموزش کاربران نهایی و ارتقای سواد دیجیتال جامعه اهمیت بالایی دارد. 
  • لازم است نظارت رگولاتور بر عملکرد ارائه‌دهندگان خدمات اعتماد، از نظر امنیت، کیفیت سرویس و انطباق با استانداردها برقرار باشد.

این چک‌لیست به دولت‌ها و کسب‌وکارها کمک می‌کند تا پیاده‌سازی را به‌صورت گام‌به‌گام، قابل‌اندازه‌گیری و اثربخش اجرا کنند.

جمع‌بندی درباره eIDAS

eIDAS نمونه‌ای پیشرفته از تعامل میان قانون، فناوری و تجربه کاربری در دنیای دیجیتال است. این چارچوب با تعریف ساختارهای روشن، امکان شناسایی، احراز هویت و امضای امن را در سطح فراملی فراهم کرده است. در عصر دیجیتال که اعتماد آنلاین کلید موفقیت کسب‌وکارهاست، پیروی از استانداردهایی مانند eIDAS می‌تواند به کاهش هزینه، افزایش مقیاس‌پذیری و رشد پایدار بینجامد. برای کشورهایی چون ایران، این تجربه می‌تواند راهنمایی عملی برای تدوین چارچوبی بومی و هم‌راستا با تحولات جهانی باشد.

پرسش‌های متداول درباره eIDAS

آیا مقررات eIDAS فقط مختص اتحادیه اروپاست یا الگویی جهانی دارد؟

مقررات eIDAS به‌صورت رسمی فقط در کشورهای عضو اتحادیه اروپا اجرا می‌شود و چارچوب قانونی آن برای تعاملات دیجیتال در این حوزه جغرافیایی طراحی شده است؛ بااین‌حال، به‌دلیل ساختار منسجم و موفقیت عملی آن، eIDAS به الگویی بین‌المللی برای طراحی نظام‌های شناسایی دیجیتال و امضای الکترونیکی تبدیل شده است. بسیاری از کشورها در حال بررسی تطبیق استانداردهای خود با چارچوب eIDAS هستند تا تعامل‌پذیری حقوقی و فنی با اروپا را افزایش دهند. سازمان‌هایی مانند بانک جهانی و OECD نیز آن را به‌عنوان نمونه‌ای موفق در سیاست‌گذاری دیجیتال معرفی کرده‌اند.

آیا امضای دیجیتال تحت eIDAS معادل امضای دستی در محاکم قضایی است؟

بله. امضای واجد شرایط (QES) تحت eIDAS از نظر قانونی دقیقاً معادل امضای سنتی روی کاغذ در تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپاست. این نوع امضا از نظر حقوقی الزام‌آور است و دادگاه‌ها موظف‌اند بدون نیاز به اثبات بیشتر، آن را به‌عنوان مدرک معتبر بپذیرند. QES را فقط ارائه‌کنندگان خدمات اعتماد واجد شرایط (QTSP) صادر می‌کنند که در فهرست رسمی اتحادیه اروپا ثبت شده‌اند. این ویژگی باعث می‌شود استفاده از QES در معاملات بین‌المللی امنیت و قابلیت استناد بالایی داشته باشد.

آیا امکان استفاده از راهکارهای مبتنی بر eIDAS در ایران وجود دارد؟

از نظر فنی، بله. راهکارهای مبتنی بر eIDAS می‌توانند با زیرساخت‌های دیجیتال ایران مانند سامانه‌های احراز هویت غیرحضوری یا گواهی‌های دیجیتال هماهنگ شوند؛ بااین‌حال برای پذیرش حقوقی امضاهای دیجیتال صادرشده طبق eIDAS در ایران به اصلاح یا تفسیر حقوقی قوانین داخلی نیاز است؛ همچنین نبود توافق‌نامه‌های متقابل در زمینه پذیرش اسناد دیجیتال میان ایران و اتحادیه اروپا مانعی برای اعتبار حقوقی این امضاها در دعاوی داخلی محسوب می‌شود. با تنظیم مقررات ملی هماهنگ با eIDAS، این قابلیت می‌تواند به‌مرور فعال شود.

آیا فین‌تک‌ها می‌توانند از استانداردهای eIDAS برای KYC و امضای قرارداد استفاده کنند؟

بله، فین‌تک‌ها می‌توانند به‌طور گسترده از eIDAS برای احراز هویت مشتریان، امضای قراردادها و مدیریت چرخه عمر اسناد دیجیتال استفاده کنند. استفاده از امضای واجد شرایط یا احراز هویت ازطریق eID ملی به فین‌تک‌ها کمک می‌کند فرایند آن‌بوردینگ را تسریع و الزامات ضد پولشویی (AML) را رعایت کنند؛ علاوه‌براین بهره‌گیری از سرویس‌های اعتماد eIDAS، مانند مهر الکترونیکی یا تحویل ثبت‌شده، امنیت تعاملات دیجیتال را افزایش می‌دهد. این استانداردها، به‌ویژه برای شرکت‌هایی که در چند کشور اروپایی فعالیت می‌کنند، بسیار ارزشمند است.

تفاوت eIDAS با دیگر چارچوب‌های هویت دیجیتال مانند GDPR یا AMLD چیست؟

تمرکز اصلی eIDAS بر شناسایی الکترونیکی و خدمات اعتماد مانند امضا، مهر و گواهی‌های دیجیتال است و چارچوبی فنی و حقوقی برای اعتماد در تعاملات دیجیتال فراهم می‌کند؛ GDPR، به‌طور خاص، به حفاظت از داده‌های شخصی و حریم خصوصی کاربران می‌پردازد و بر نحوه جمع‌آوری، ذخیره و استفاده از داده‌ها تمرکز دارد؛ درمقابل، AMLD مجموعه مقررات ضد پول‌شویی اتحادیه است که مؤسسات مالی را به شناسایی دقیق مشتریان و گزارش تراکنش‌های مشکوک ملزم می‌کند. eIDAS با این مقررات تعامل دارد، اما جایگزین آن‌ها نیست، بلکه زیرساختی برای اجرای دقیق‌تر آن‌ها فراهم می‌کند.

منابع 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *